KORKUTELİ/MAMATLAR
YÖRÜK AFŞAR TÜRKMENLERİ kültür ve gelenekleri yaşanmaktadır.
Köyün aslı teke Yörüklerinden gelmektedir köyde teke Yörüklerine mahsus komşuluk ve yardımseverlik en ileri düzeyde devam etmektedir misafirperverlikte örnek gösterilecek bir köydür.düğünlerinde yapılan “keşkek” ve sonbahar aylarında tarhana yapma aşamasında yapılan “göce” köye özgü yemeklerdir.ayrıca fasulye ,nohut yemekleri katmer ve kömbesiyle ayrı bir lezzet sunmaktadır.Geleneklerine sahiptirler.
Antalya iline 88 km, Korkuteli ilçesine 28 km uzaklıktadır.antalya ilini burdur-muğla-denizli gibi şehirlere bağlayan yol üstündedir.ege bölgesini ve iç anadolu bölgesinin bazı şehirlerine kestirme olarak gitmek için mamatlar köyü yolu üzerinden geçilmektedir.ekilebilir düzgün araziler bakımından zengindir.köyün çeşitli yerlerinden su kaynakları çıkmaktadır.sebze ve meyve diyarı olarakta bilinir.köy bir tepenin yamacına kurulmuş gibi görünmektedir.
Köyün eski büyüklerinin duyumları anlatımından köyün tarihi, Oğuzun 24 boyundan Üçoklardan bayındır boyuna bağlı ve Bozoklardan Afşar boyunu bağlı oymak ve obalarından Teke sancağı yörüklerinden Hamitoğullarına bağlı akkoyunlu ve karakeçili Yörüklerden oldukları 1071 de alparslanın anadolunun kapılarını Türk boylarına açmasıyla akkoyunlu ve karakeçili aşiretlerinin bir kısmının buralara gelmeye başladıkları 1210 ve 1216 yılları arasında Korkuteli, Fethiye ve Muğla arasında bulunan bölgelere yerleşen yörük boylarından oldukları ve daha sonradan yerleşen birçok yörük soylarıyla akraba oldukları rivayet edilmektedir.Geçmişte bu bölgede bulunan birçok köyün eski yörük aşiretleri soyundan gelip farklı yerlere çadırlar ve obalar kurdukları sanılmaktadır .
Köyün ekonomisi; Tarım, yaş sebze ve hayvancılığa dayanmaktadır. Ancak küçük çaplıda olsa yaş sebze yetiştiriciliğine başlayan köy halkı, sera üretiminde de denemeler yapmaktadır.Köyde yetiştirilen sebzelerin başında kabak,lahana,pırasa,karnı bahar,ıspanak,soğan,patates v.s gelmektedir.
Hayvancılık ve tarımla da uğraşan köy halkı; artık eskinin tersine çocuklarının en az lise eğitimi almasına özen göstermektedir.Eğitime verilen bu önemin neticesinde yapılan tarımda daha bilinçli ve daha verimli olmaktadır.