BURDUR – BUCAK – KARACAÖREN
BURADA DUR
Anadolu’ daki pek çok il ve ilçemizin adında, Türkçe’mizin güzel söyleyişlerinin izlerini bulabilirsiniz. Konya’nın, “Kon ya!” dan; Eğirdir’in, “Eğir dur!” dan ; Hopa’nın “Hoppa…” dan geldiği yöre insanlarımız tarafından anlatılır durur. Oranın adının gerçekten böyle bir gerçek hikâyesi var mı, yoksa insanımız mı yakıştırıvermiş? Orasını biz bilemeyiz, kararı siz vereceksiniz.
Malazgirt Zaferi kazanılmış, Selçuklular Anadolu içlerine doğru ilerlemektedir. Konya önlerine kadar gelmişler ve bu şehrimiz fethedilerek başkent yapılmış. Ancak Konya’ nın güneybatısı henüz ele geçirilmemiş, Bizans’ ın elinde bulunmaktadır. Konya’ daki Selçuklu tahtında oturan sultan da elbette oraları almak, sınırlarını genişletmek istemektedir. Bir gece rüya görür. Rüyasında nur yüzlü, aksakallı bir Türkmen kocası ortaya çıkar ve sultana seslenir:
“O topraklar er geç senin olacaktır; tamamını alacaksın… Yarından tezi yok, atını ovalara sür. Biz sana ‘Dur!..’ deyinceye kadar ilerle…”
Ertesi sabah Selçuklu ordusu hazırlıklara başlar; Sultan ve ordusu işaret edilen yerlere sefere koyulurlar. Dağ denilmez, aşılır; tepe denilmez, aşılır. Köyler geçilir, obalar geçilir. Her uğranılan, her geçilen yer Selçuklunun topraklarına (bilgi yelpazesi.net) katılır. Ne kadar, kaç gün gidilmiş, bilinmez. Bir akşama doğru bir vadide ilerlerken Sultanın kulağına bir ses gelir.
“Burada dur!..”
Sultan, rüyasındaki uyarıyı hatırlar. Atını durdurup orada konaklamaya karar verir. Çadırlar kurulur, bir oba oluşur. Orası artık yeni bir yerleşim birimi olmuştur. Adını, önceleri “Burada dur!” şeklinde söylemişler. Bu ad söylene söylene bugünkü şeklini almış, “Burdur” olarak söylenir olmuş.
Ama bizim insanımız bir hikaye ile yetinir mi? Burdur’ umuza bir efsane daha yakıştırıvermişler. Horasan’dan Anadolu’ya geçen bir Türk oymağının başında, iki gözü de görmeyen bir oymakbaşı vardır. Bu yaşlı oymakbaşı Burdur’un Kurulu olduğu yere gelince oğluna seslenir:
“Burnuma güzel kokular geliyor. Demek ki burası sulak bir yer; bağcılık ve bahçecilik yapılır. Burada dur, şehrini burada kur!”
Oymak, başkanlarının sözüne uyarak oraya yerleşir ve şehirlerini kurarlar. Adını da yaşlı oymak başının emrinden alarak “Burada dur.” diye koyarlar. Zamanla bu ad, bugünkü şeklini alır.
BUCAK
İlçe merkezimizin kuruluşuyla ilgili kesin bir belge yoktur, rivayetler vardır. Ancak, Alâeddin Camii avlusunda bulunan mezar taşında Hicrî 811 tarihi sabittir. Bu tarihe göre ilçe merkezimizin kuruluşu 600 yıl öncesine dayanır.(En az)(Hicrî 811 tarihi Miladî 1408’e denk gelir .)
İncir Bazarı’nda kurulan pazara çevre köylerden gelenler, alış-veriş yapanlar olurdu. Onaç Köyü yakınlarında ve şimdiki Alaadin Mahallesi çevresinde pazarcılar soyulurdu. Devrin ileri gelenleri bu durumu o zaman bağlı olunan Konya’ya ilettiler. Bunun üzerine Alaadin Paşa (Sarı Paşa) komutasında bir grup asker gelerek güvenliği sağladı. Gelen askerler bir karakol görevi için şimdiki Alaaddin Mahallesi’ne yerleşti. Askerlerin yerleşim yerine Alaaddin’nin Askerlerinin Yeri, Alaaddin’in yeri dendi, sonradan Alaaddin mahallesi adını aldı. Alaaddin Mahallesi; ilçemizin ilk çekirdek kuruluşu oldu. Karye olarak Girmiye’ye bağlandı.
O dönemde ilçemizin oturduğu bu alan, ilme bitkisi ve bataklıklarla kaplıydı. İçinde vahşi hayvanlar bulunuyordu.Askerler yerleşince güvenli bir saha oluştu. Bu sahanın yakınlarına yeni yerleşimler oldu. İlmeli Bucak denilen işe yaramaz alanın çevresindeki yamaçlardan küçük oymaklar oluşturuldu. Karayvat adlı bir yörüğün yerleşimiyle Karayvatlar, Alanya ve Haymana Yörüklerinin yerleşimiyle Yörükler Mahallesi oluştu. Tepe çevresinde yapılan camiden dolayı Camii Mahallesi, askerler çavuşunun evinden dolayı adını alan Çavuşlar Mahallesi oluştu. Cazip bir yer haline gelen bu bölge yeni yerleşmelere sahne oldu. İlmeli Bucak’taki ilmeler temizlenmeye, bataklık kurutulmaya başlandı. Yüzyılımızın başında şimdiki Pazar Mahallesi Mevkiinde pazar kurulmaya başlandı. Böylece Pazar Mahallesi oluştu.
Bucak’ın bu dönemde Konya Vilayeti, Antalya Sancak ve Kazası’na bağlı bir nahiye merkezi olduğu kayıtlarda sabittir. İlçemizin ilk bayan öğretmeni Seher İKİZOĞLU ile ilçe eşrafının ifadesine göre adı da Oğuzhan Nahiyesi’dir. Bucak, 25 Haziran 1919 günü İtalyanlar tarafından işgal edildi. 8–9 Temmuz 1921’de İtalyan işgali son buldu.
Bütün bu bilgilerden anlaşılacağı gibi ilçe merkezimiz İlmeli Bucak adıyla anılan dar bölgeye kurulmuş, bu adla anılmış, daha sonra Oğuzhan adını almıştır. Cumhuriyet döneminde yapılan siyasi düzenlemeyle 30.05.1926 tarih ve 877 sayılı kanunla bugünkü adı olan Bucak’ı resmen almıştır. Çevresinde önceden kurulan ve Osmanlı döneminde Hamit Sancağı’nın (Isparta merkezli) 14 ilçesinden biri olan İncir Bazarı Kazası’nın bir devamıdır. İncir Bazarı sakinlerinin yakın zamana kadar Bucak’ta kışlayıp İncirhanı çevresindeki yazlıklarında yazladıkları sabittir. O halde ilçemizin temeli olarak İncir Bazarı Kazası kabul edilmelidir.
1948’de hükümet konağının yapılmasıyla yeni bir mahallenin temeli açılmış, oluşan mahalleye Konak Mahallesi denmiştir.1962 yılında yapılan imar planıyla Pazar Mahallesi bölünerek Oğuzhan Mahallesi olmuştur. O tarihten itibaren yeni düzenlemelerle yeni mahalleler oluşmuş, devrin yöneticileri zamana uygun adlar vermişlerdir. Yeni Mahalle, M. Akif Mahallesi, Mimar Sinan Mahallesi, Barbaros Mahallesi, Sanayi Mahallesi, Yunus Emre Mahallesi yeni mahallelerimizdendir.
İlçemizde bulunan Türk Dönemi tarihi eserleri:
1- İncirhanı: Selçuklu Sultanı 11.Keyhüsrev zamanında yapılmıştır. Bucak İlçesi merkezine7 km uzaklıktadır.
2- Susuzhanı: Susuz Köyü’ndedir. 11.Keyhüsrev zamanında yapılmıştır.
3- Kuyular ve Sarnıçlar: İlçemiz yakınlarında Selçuklulardan Kalma Çift Kuyusu, Uzun Kuyu vardır. Hacı Ömer Sarnıcı da tarihi bir eserdir.
4- Çeşmeler: Üçpınar, Kocakavak Pınarı, İncepınar, İncirhanı Pınarı tarihi çeşmelerimizdendir.
KARACAÖREN KÖYÜ
Köyümüz barajın altında kalmıştır.
KAYNAK:
KAYNAK: http://www.bucak.bel.tr/default.asp?islem=detay1&key=95#.VU-dY_ntmko
